خاطره....

این دست و اون دست میکنم ...

با خودم کلنجار می روم ....

باز سیستمو روشن میکنم ومیشینم

پاش و باز با خودم فکر می کنم چی

بنویسم که به قانون زمین بر نخورد ...

خوب چند وقتیست سکوت نوشتن گرفته ایم گویا

نوشتنمان نمی اید ....

یعنی یه جورایی این روزا دوست دارم بقیه حرف

 بزنن و من فقط گوش بدم ....

بشینم کنارشون و هی حرف بزنن انقدر که گلوشون

 خشک بشه و بعد یه یوان اب براشون بیارم و بازم

حرف و حرف و حرف  ....

دیروز بهش میگم دوست دارم صبح زود پاشم برم

کوه و همون پایین با یه پیرمرد دوست بشم و برم بالا

و تو راه همین جوری حرف بزنه ...حرف حساب ..

.از اون قدیما ..از ادما..از مملکت.. فقط و فقط حرف بزنه

میگه : اتفاقا اونا راحت دوست میشن چون فقط دوتا

گوش لازم دارن که حرف بزنن ...

فکر کنم یه سال و نیمه که ندیدمش....

خیلییییییییی دلم براش، براشون ، برایشان تنگ شده بود ....

حیف که اسلام دست و پامو بسته بود وگرنه دلم می خواست

 بغلش کنم ،انقدر که دلتنگیم کم بشه ...

یه بغل که نه از رو هوسه، نه عشق...فقط و فقط احترام و دلتنگی

دوست داشتم بهش دست می دادم و مثل یه احوال پرسی بغلش

 می کردم و دستمو می ذاشتم رو شونه هاشو و چند بار می زدم

 به پشتش .....

بهم میگه شنیدم تارک دنیا شدی ....

نگاهش کردم و گفتم ......

تو همون مدت کوتاه کلی حرف زد و کلی با حرفاش اروم شدم

 و اخرش گفت :وقتی مرگ برای همست پس غصه نخور

ای خدا همیشه محافظ خودش و خانوادش باش ...

هیچ وقت فکر نمی کردم این همه مدت طول بکشه و

نبینمش ..نبینمشون ....

خیلی وقته از هیچ کس خبری ندارم ...خیلی وقته

گویا خواب زمستانی ما تمامی ندارد ....

خیلی وقتا دیر به یه حرفایی می رسیم .......

بعضی از ادما فقط میان که زندگیتو بهم بریزن و برن

میان که تنها دلخوشیتم بگیرن و برن ....

یه حرفایی شنیدم این روزا ....

برای یه نفر خوشحالم و برای خودم متاسف که چرا .....

تقصیر خودمه ....

دنیا بالا و پایین زیاد داره ............

هیچ کس بدون زخم نیست ...هیچکس

پانوشت:

جای گلایه نیست ....