سفرنامه ...

خوب جونم براتون بگه :

پنج شنبه بعد از ظهر راه افتادیم به سمت مقصد ...

تو راه قبل از اینکه ابادی تموم بشه نگه داشتن تا

خرید ا رو انجام بدن .ما هم از فرصت استفاده کردیم

و یه چایی بسیار خوشرنگ در استکانی بسیار زیبا

میل کردیم .خوب اینم بگم که چشممان این استکان

 را گرفت و با اینکه صاحبش سه تا از ان ها بیشتر

 نداشت ،دوتایش در سفر از دست رفت .........

در اخر سفر من استکان قید شده را از ایشان گرفتم ...

هوووورررررررررررررررررررررا ااااااااا

 

سفر شروع شد

میتونم بگم جاده ای به زیبایی بهشت بود حیف که

جهنمی بود برای خودش .خوب جهنم از این لحاظ که

جاده اصلا مناسب نبود و در بیشتر قسمت هانصف

جاده  از بین رفته بود و نشست کرده بود .....

ولی با همه ی این اوصاف تمام مناظر درختان و کوها

عالی بودن ....

یه جورایی جادش مثل سیاهکل بود که قبلا رفته بودم ..

درختای بلند قدیمی که تا وسط جاده اومده بودن و جلوی

نگاه افتابو گرفته بودن .از توقف های بین راه که بگذریم ،

دم دمای غروب بود

 که رسیدیم به روستای مورد نظر ...

به جز تعداد کمی از مردم که اونجا زندگی میکردن بقیه

فقط تفریحی میان و اغلب خونه ها کرایه ای ....

من و x و y که زودتر رسیده بودیم ماشینو بالاتر پارک کردیم و

رفتیم سمت کلبه اما نه به این سادگی

حالا تصور کنید شب قبل بارون زده زمین گل ......

.ما هم با کلی وسایل ...مثل پنگوئن راه می رفتیم ..خخخ

بالاخره رسیدیم به کلبه ی مورد نظر .....

.تماما چوب و خیلی جالب  بود ....

تک تک چوب هاشو خانم و اقا با هم اورده بودن و

 باهم اینجا رو ساخته بودن ....

وقتی رسیدیم تازه متوجه شدیم ای دل غافل کلید

نداریم ... هوا هم سرد ....سریع لباس گرما رو از

وسایل در اوردیمو پوشیدیم و خوشبختانه جعبه ای

شیرینی همراهمون بود که ما را از گشنگی نجات دهد ....

خوب سرتونو درد نیارم .....گذشت تا بقیه دوستان اومدن

همراه با مهمون نا خوانده ...که چی بگم که نگفتن بهتره

این حانواده محترم قرار بود برای خودشون خونه بگیرن

که از شانس بد ماشینشون خراب میشه و خونه گیر

نمیارن و این حرفا ...

یعنی میتونم بگم تو عمرم هرگز همچین ادم هایی ندیده بودم ....

ان شب را به درستی نابود کردن رفتن ...خدا نصیب نکنه

شام خوردن و رفتن استراحت ...و در این زمان کله پاچه ای

 هم بر روی بخاری بار گذاشتن برای صبح

تا یادم نرفته از بخاری هم براتون تعریف کنم بخاری

هیزمی بود و چنان خونه رو گرم می کرد که کسی

باورش نمی شد

کلا سیستم گرمایی خیلی جالبی داشت ....

و روی سقف هم کلی گل اسپند بود که هراز

گاهی کمی روش میریخت ...

ن

من و xوy رفتیم تو بالکن ...جایتان خالی ...

کوهستان و شب و ماه و ستاره و صدای ابشار

و سکوت محض ....

یعنی واقعا بسی بسیار جایتان خالی بود ...

چایی و قلیون و حرفو صحبت ..که یکی یکی

دوستان هم اضافه شدن

خوب اینم بگم انقدر هوا سرد بود که هر کدوم

دوسه تا پتو به دورشون پیچیده بودن ....

گذشت و فردا شد ....

صبح صدای ابشار ...خنکی هوا ...

صدای زنگوله ی گوسفندا ...

و مهم تر از همه کله پاچه ...به به به ...خخخخخ

بعد صبحانه با یه سری دوستان راه افتادیم سمت

ابشار.مسیرش کمی سخت بود و شیبش زیاد ..

رفتیم پایین و

چشممون به جمال ابشار روشن شد ...

دوستان لطف کردن با دیدن این دوتا منو صدا زدن

متاسفانه مرده بودن و منم با تغییر جا چندتا عکس

گرفتم ازشون ...

کمی نشستیمو و عکس و تفریح و بعد برگشتیم بالا

بعد ناهار خوانواده مذکور تشریفشان را بردن و میتونم

بگم از اینجا به بعد تازه تفریحمون شروع شد ...

دم دمای غروب اشی که پخته بودن رو برداشتیم و

رفتیم سراغ ابشار ...بسی بسیار چسبید و کلی

خوش گذشت ...

همه می خندیدن و نفس راحتی میکشیدن خخخخ

موفع برگشت تو راه به کلی  قاصدک برخوردیم ...

یکی یکی می کندمو و فوت می کردم و به خودم

میگفتم تو چقدر دلتنگی داری بچه .....

بازم شب و شب نشینی و .....

فردا صبحشم بعد صبحانه جمع و جور کردیمو و

برگشتیم این هندوانه هم در وسط راه صرف گردید

سفر بسیار خوبی بود ....

و در اخر بعد از برگشتن از سفر هفته ای بر اثر

سرماخوردگی شدید در بستر افتادیم ......

این بود سفرنامه ی کاکتوس

خیلی طولانی شد ولی کمترم نمی شد

با این همه مطلبی که نوشتم و عکسایی که

اپلود کردم خدایی حقمه یه ماهی برم استراحت ....

در اخر اینم عکس مورد علاقم

خانوم جانشون در سمت چپ تصویر می باشن