زندگی به سبک مورچه ای

گاهی وقتا باید جند دقیقه ای بی حرکت

روی چمنا بشینی.ازاین دنیا و تعلقاتش

جدا بشی وکمی به اطرافت نگاه کنی

تو این لحظه که انگار وجودت پر از خلا شده ...

چشماتو بدوزی به زمینو و خوب دور و برتو

نگاه کنی....

وقتی خوب نگاه می کنی ...

بین چشمنا درست کنارت، یه دنیا که مخصوص

 حشره هاست می بینی که سردرمدارشون

مورچه هان که چنان با سرعت حرکت می کنند

که انگار قیامت شده ...

چنان نظم و ترتیبی بین این موجودات ریز هست

که دیونت می کنه .بعد از اونا یه سری کرم کوچولو

و کلی حشره دیگه که هرکدوم تو دنیای خودشون

مشغول فعالیتن.

شاید اونا هم مثل ما دنبال اندیشه و کار و درس و

خوراک و چی بپوشم باشن ...

کمی اون طرف تر گلای ریز سبز کوچولویی

رو می بینیکه یه برگ خشک رو چتر نجاتی

کردن برای فرار از افتاب

و باز کمی اون طرف تر برگی رو می بینی که

از درخت سقوط کرده اما هنوز چشمش به اون

بالاست ....

و باز کمی اون طرف تر درست روی تنه درخت

مورچه های کوچولوی بازیگوشی رو می بینی

که از پایین چشم می دوزندبه سبزی برگا و

باخودشون فکرمیکنن چه مسافت طولانی رو

باید طی کنند تا به اون بالا، کنار برگا برسن و

بتونن غروب زیبای خورشیدوباچشماشون ببینن،

با این حال ،یه لحظه هم مکث نمی کنن وحرکتو

شروع می کنند.

و اما کمی اون طرف تر از نگاه مورچه ها نگاه

زنبوریه که تشنه نوشیدن شهدگل صورتی کوچولوعه ...

و باز کمی فقط کمی اون طرف تر صندلی

دو نفره تنهاییه که همزبون گل های انار شده ...

و درست کمی اون طرف تر تو هستی  ....

تو که بلند می شوی و می روی تا دردنیای

کوچک خودت غرق شوی ...

پانوشت:

دنیای عجیبیه

هرکدوم از موجودات دنیای کوچیک خودشونو ،

بزرگترین و جالبترین و خوب ترین دنیا می دونن

افسوس و صد افسوس که چشمی نداریم

تا بنگریم در این دنیا بزرگ ...