قصه های منو فسقل ...

چند روز پیش من و فسقل رفتیم پارک

تنهای تنها ...به دلایلی خیلی فنی ....

منم بی اعصاب ،موندم چیکار کنم با

این بچه 

دیگیر اجبار است و بس ...

تو ماشین  خانومی که کنارمون نشسته بود

بهمون سیب تعارف کرد ...

کلی تشکر و این حرفا که نه ممنون و اینا

یهو گفت بردار برای پسرت

منو میگی

یک ان برق گرفتمان ...

یه نگاه به فسقل کردم اونم که نگاه نکرد به

من مشغول خوراکی خوردنشان بود

نمی دونم چرا فقط تا اخر روز یه لبخند گنده

بر روی لبانم بود ،

و قندی که در دلم آب می شد

دیگه از پارک چیزی نمی گم که کشت منو

تا برگردیم خونه

به این نتیجه رسیدم بعضی لبخندا بهتر فقط

یه لبخند بمونن ...والا