گذشته...

  دلم خیلی گرفته و مثل همیشه اینجا ارامش بخش ترین جای جهانه .رفتم سراغ نظرای وبلاگم و از اول شروع کردم به خوندن .اخ که چقدر دلم تنگ شده برای خیلیا...راستش  چند صفحه که خوندم بغضم گرفت و نتونستم ادامه بدم چون هرچی جلوتر میومدم یکی یکی دوستا حذف می شدن ...چه روزا و چه شبایی بود ...چقدر تو دنیای کوچیک خودمون شاد بودیم ...وقتی دلم می گرفت و یه کلمه می نوشتیم هستی؟ هستم .اون وقت یه ساعتی نمی گذشت که دردامون یادمون می رفت...انقدر حرف میزدیم که دردامون فراموش می شد ...عجب روزگاریه ..

این روزا پر از حرفم و نمی تونم با کسی حرف بزنم اینم از اخلاق گند ما ... بگذریم ...درسته که اگر دوستان بازم بیان دیگه نمی تونم باهاشون حرف بزنم خ‌دشونم میدونن ولی دلم که می تونه تنگ بشه ...می تونه یادشون کنه ...بازم  بگذریم ...

کاش دنیا کمی مهربون تر بود ...کاش