کاکتوس
ازحدچو بشددردم درعشق سفر کردم / یا رب چه سعادت‌ها که زین سفرم آمد(مولانا)کاکتوس
ازحدچو بشددردم درعشق سفر کردم / یا رب چه سعادت‌ها که زین سفرم آمد(مولانا)جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- دی 1401 1
- بهمن 1400 1
- مهر 1400 1
- تیر 1400 2
- خرداد 1400 3
- فروردین 1400 2
- شهریور 1399 3
- مرداد 1399 2
- تیر 1399 7
- اسفند 1398 2
- بهمن 1398 1
- دی 1398 3
- آذر 1398 9
- آبان 1398 7
- مهر 1398 5
- شهریور 1398 1
- مرداد 1398 4
- تیر 1398 10
- خرداد 1398 8
- اردیبهشت 1398 11
- فروردین 1398 11
- اسفند 1397 7
- بهمن 1397 6
- دی 1397 12
- آذر 1397 14
- آبان 1397 2
- شهریور 1397 4
- تیر 1397 2
- خرداد 1397 4
- اردیبهشت 1397 2
- فروردین 1397 4
- اسفند 1396 6
- بهمن 1396 6
- دی 1396 7
- آذر 1396 6
- آبان 1396 8
- مهر 1396 12
- شهریور 1396 3
- مرداد 1396 4
- تیر 1396 4
- خرداد 1396 2
- اردیبهشت 1396 3
- فروردین 1396 5
- اسفند 1395 3
- بهمن 1395 2
- دی 1395 3
- آذر 1395 3
- آبان 1395 2
- مهر 1395 7
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 8
- تیر 1395 8
- خرداد 1395 10
- اردیبهشت 1395 11
- فروردین 1395 7
- اسفند 1394 10
- بهمن 1394 5
- دی 1394 6
- آذر 1394 4
- آبان 1394 10
- مهر 1394 5
- شهریور 1394 13
- مرداد 1394 13
- تیر 1394 21
- خرداد 1394 21
جستجو
دنیای کفش ها
نگاه می کنم ، نگاه می کنم و نگاه
ناگهان نگاهم گره می خورد به کفش ها
کفش هایی که کف خیابان را لمس می کنند
و بعضی به آهستگی و بعضی خیلی سریع از آن دل میکنند .
تعدادی با دوستان خود و اکثرا به تنهایی قدم برمی دارند ...
تعدادی خوشحال ...تعدادی خسته ... تعدادی رنگ پریده ...
گاهی برق یک کفش در میان خیل جمعیت نگاهم را می رباید
و سر که بلند میکنم ظاهری آراسته و تنی تنومد می بینم...
گاهی کفشی از هم مصاحبتی با شلواری احساس کلافگی
می کند و گردهای نشسته بر روی کفشی ، خستگی و بی محبتی
را فریادمی زنند .... گاهی کفشی رنگارنگ در میان تمام سیاهی ها
خود نمایی می کند و گاهی صدای سوت های کفش تازه راه افتاده ای
تمام هوش را به خود می خواند و لبخندی بر دل می نشاند ...
گاهی چادری مدام بر سر کفشی می کوبد ...
و گاهی صدای تق تق کفش پاشنه بلندی سکوت سنگفرش را
می شکند ... گاهی بندی بالای سر کفشی تاب می خورد با لبخند ...
گاهی کفشی سرگردان میان دو مغازه تاب می خورد در پی یافتن چیزی...
گاهی کفشی مدت ها منتظر است و منتظر است و منتظر در
گوشه ی خیابان ... گاهی کفشی کنار صندلی ارام میگیرد تا
کسی بنشیند و از دید او کفش ها را برانداز کند.
# کاکتوس
من که شما رو ندیدم.درکنار همین تصویر بودم.همین شلوار همین کفش .همین جور سربه زیر،رفتیم و
به سنگ مزار رسیدیم.شسته و خیس بود.گلها به گمانم شم دونی بودن؟صورتی؟یاکه قرمز یادم نیست.
سکوت بود بین مون.حالمون روبه خوب شدن بود.خوب؟مثلا سبک شدن.مثلا انگار آدم بره پیش بزرگی حالش خوب شه.نپرسیدم کیه و کجاست .نتونستمم بخونم.دلمم نخواست بپرسم.بعد یهو تبلت دستم بودو
رمز وبلاگ رو زدم و
خواندم،
بعدا راجبش برات توضیح میدم!
بعد یهو از خواب پریدم و
آمدم وبلاگ.هرچه گشتم.اون کامنت نبود.وفهمیدم خواب دیدم.همه اش همین بود بخدا
مرسییییی
خیلی جالب بود
خاطر تون جمع؛شما با محبت هاتون جبران کردین
خوشحالم که دوست داشتین
http://s7.picofile.com/file/8385402726/%DB%B2
این تصویر منو یاد شما انداخت و 
خواندم،
کاکتوس عزیزم
البته که به پای تصاویر شما نمی رسه
بسم الله نور،
بسم الله نورِ علی نور
عالیییییی بودعالیییییییی
مرسییییییییییی
امیدوارم بتونم جبران کنم
دیدگاهت قشنگ و درسته
مرسی
فکر کردم دیگه نمیاین اینجا
#کاکتوس
#کفش
+برداشت آزاد
ازاده ازاد
لایک به کفش ها
کفش تون از تمیزی برق می زنه جانم
والبته،شلوارتون
امیدوارم با همین کفش ها،کلی قدم بزنیدو
بهتون خوش بگذره...
بله،امیدوارم...
ممنون از شما،که دل نشین نوشتین و
هستین
مرسی عزیزم
ان شاءالله کنار همم قدم بزنیم
اوووووووم
<-به دور بین لبخند زده
منم همین طور
دوس دارم یه روز کاریِ واکسی ها رو تجربه کنم.یعنی برم کنار دختربچه،یا پسربچه ی واکسی ای بنشینم،ببینم چقدرمیتونم کارکنم!هفته قبل یه برس جنس خوب هدیه گرفتم.با دوتا واکس سیاه و
چه تصویر قشنگی.برگ های هه نار.شلوار خوش رنگ.کفش تمیزی که انگار
نگاه می کنم،
نگاه می کنم ،...
من ام همیشه به کفش های آدم ها نگاه میکنم.گاهی خودشون متوجه نگاهم میشن،لبخند میزنن و
گاهی
میدونی کاکتوس جان؟
صورمه ای
متن و تصویر پست،به دلم نشست و
دوست داشتم و
دارمت
اینجوری که ازش تعریف کردی دلم واس کفشم‌تنگ شد رفتم دوباره تمیزش کردم
بعضی کارا رو باید تجربه کرد ...امیدوارم به زودی بتونی این کهرو تجربه کنی
چقدر عالی که به دل نشست